İsim çok iddalı ama yaklaşık 400 sayfa içerisinde aynı şeyler sürekli tekrarlnıp duruluyor. Ayrıca, Erdal paşanın kendini neden bu kadar acındırdığınıda anlamadım. Evet, aksikler olmuş ve kendini anlatmaya çalışıyor ama, 500 kere aynı şeyler üzerinde dönüp durmanın bir anlamı yok bence; çünkü çok sıkıcı oluyor okuması. Zaten kitabın 50-60 sayfası “inanın”, “demiştik, ne mi demiştik” ve “diğer kitap ve başka isimlerin yazdıklarına alıntılar” yaparak geçiyor… Kısacası kitap beni sıktı.