İnsan bir kitabı yazarken farklı açılardan olayları okura göstermek isteyebilir.Buda olması gereken şeydir aslında.Ancak biraz kaba olacak ama saçmalamamakda gerekir bazı şeyleri yazarken.Bu kitapda yazılan şeylerin arasında pek çok doğrular muhakkak vardır.Özellikle kardeşin kardeşi katletmesi üzerine yazılanların çoğunun doğru olduğu inancındayım. Ama yazarın atladığı bir şey var.Her katledileni taht da geçmsei gereken kişi,her taht da geçenide bunu hak etmeyen kişi olarak göztermiş. Özellikle yükselme devrindeki padişahların çoğu miskin ve beceriksiz.Peki soruyorum ozaman bu imparatorluk öyleyse nasıl bukadar güçlü hale geldi.Yazarın hangi görüşü benimsediğini pek önyargı unsuru yapmadan kitabı okumayı sürdürmeye çalıştımancak bir yerini okudukdan sonra maksatlı yazılmış bir kitap olduğu kanaatine vardım.Sözde Fatih SUltan Mehmet müslüman değil ve hatta peygamber efendimize (s.a.v) iman etmez ondan nefret edermiş.Bu nasıl bir cüret anlayamıyorum.Bu öyle bir Fetih ki üzerine peygamberimizn müjdesi asırlar önce bildirilmiş ve bu fethi yapan ordunun lideri peygamberimize iman etmemiş olsun.İşte böyle zırvalıkları okuyunca insanın gerçekden sinirleri geriliyor.Biraz sert bir eleştiri oldu ama bazı şeylerinde söylenmesi gerektiği inancındayım.