Can Dündar’ın bugüne kadar okuduğum en tasasız kitabıydı. Düz kare ekranlardan hergün evimize konuk olan, milyonların özendiği, alkışladığı yıldızların, dramatik görünümlü kısa hayat söyleşileri. Yalnız Can Dündar’ı bir konuda eleştiriyorum. Devrimci kişilikleri ön planda olan sol kanat sanatçılarının geçmişleri hakkında pek fazla yorum yapmazken, taşradan gelip üne kavuşan sanatçılar hakkında söyleşi dışında fazlaca fikir beyan etmiş. Yani lafı dokundurmuş. Ayrıca kitapta yüzyüze söyleştiği sanatçılara nedense iltimas geçtiği havasına kapıldım. Bir günde bitirebileceğiniz; bol resimli, büyük yazı karakterli rahat bir kitap…