Kahramanımız artık genç kızlığa adım atmış. Öğretmen olmuş ve kasabasındaki okulun öğretmeni olarak atanmıştır. Hayallerini adım adım gerçekleştirerek büyümektedir. Akıcı, asla sizi bırakmayan ve okurken yaşadığınız ve kurguladığınız bir dünyayla karşı karşıyasınız. Betimlemeler ve romandaki harika sinematografi içselleştirerek yürüdüğünüz bir dünyayla buluşturuyor sizi.

Romanda ( kitabın devam romanı olduğunu hatırlatalım.) ayrılan karakterlerin yerlerine yeni karakterlerin eklendiğini ve metnin bunlarla zenginleştiğini ve renklendiğini gözlemliyorsunuz. Anne, kasaba okulunun öğretmenliğine talip olup ataması yapıldıktan sonra, öğrencileriyle kendine özgü iletişim yolları kurarak eğitim döneminde güzel sonuçlar alır. Başlangıçtaki yaşadığı tedirginlik sonraları özgüvene dönüşür.

“Bence öğretmenlikle ilgili en zor ve en ilginç şey, çocukların gerçek düşüncelerini sana söylemelerini sağlamak.” (s.96)

Kasaba gençlerinin büyüklerini ikna ederek yaşadıkları kasabayı yaşanılır kılma ve güzelleştirme çabaları sonuç verir. Bu dayanışma okul hayatlarını devam ettirme noktasında da romanın kendi akışı içinde gözlemlenir.

“Önlerindeki yıllar süresince hayatlarını iyi ve merhametli kişiler olarak geçirmeleri gerektiğini anlatmıştı. Doğru, saygı ve nezakete sıkı sıkı sarılıp yalan, acımasızlık ve kabalıktan uzak durmanın önemini vurgulamıştı.” (s.268)

Bu içsel değerlendirmeyi yaparak Anne, üniversiteye kabul edildiği için öğretmenlik görevini sonlandırır. Ancak romanın son bölümlerinde gelişen sürpriz duygu yoğunluğu sizleri bekliyor diyerek noktayı koyalım.

Kitapla kalın. Hoşça kalın. İyi okumalar.