tek kelimeyle “vasat” bir kitap. ben bu kitabı arka kapaktaki metne bakarak, bu metnin sadece bir benzetme olabileceğini düşünerek en çok da baudelaire’e güvenerek almıştım. ama gördüm ki, arka metin bir benzetme değilmiş, hakikaten kitap, şarap ve esrar arasındaki karşılaştırmadan öteye gidemeyecek kadar basit. yazarın büyüklüğüne yakışmayacak bir kitap, tek hoş yanı, yazarın dilindeki, anlatımındaki ustalık.