Bu kitabın içerdiği üç bölümden ikisi olan, “Belden Aşağı Aşk Hikayeleri” ve “Pop H’art” isimli kitapları ilk gençlik yıllarımda okumuş ve beğenmiş olmama rağmen, bu sefer pek ilgimi çekmedi açıkçası. “The Kırmızı Başlıklı İstasyon Şefi” isimli bölüm ise, bitirmek için ciddi efor sarfettiğim ve bunaldığım bir bölümdü. Geçmişte çok daha iyi kitaplarını okuduğum Küçük İskender’in, bu kitabının bu kadar övgüyü haketmediğini düşünüyorum. Yaklaşık yarım sene boyunca, bir türlü bitirmeyi başaramadım ve yarım bırakmak da istemedim ama şimdi, yarım bırakmış olsaydım da pek bir şey kaybetmiş olmayacağımı düşünüyorum.Yine de, birkaç noktada insanı yakalıyor. Bu konuda da hakkını yememek lazım. Ne de olsa o, Küçük İskender. Bu kitap, daha doğrusu bu üç kitap hakkındaki düşüncelerim her ne kadar olumsuz da olsa, notlar aldığım ve dönüp tekrar okuduğum en az 30 sayfası vardır.” “Sizce yeryüzünde gerçek mutluluk nedir”, diye soranlar için: en büyük mutsuzluk, sorduğunuz sorudadır. Gerçek mutsuzluk ise, bunu sorma gereğini bilincinde taşıyor olmaktır.”