Osmanlılar Batılıları afyon, kahve ve lalelerin verdiği zevkle tanıştırdılar. Buna karşılık Avrupalılar 17. yüzyıl başında Osmanlılara tütün ihraç etti. Osmanlı İmparatorluğu sakinleri kısa bir süre içinde kelimenin tam anlamıyla “dumanaltı” olunca ulema bu yeni icat nesnenin tehlikelerini fark ederek tütün içmeye karşı çıktıysa da, bir işe yaramadı. Tütün içenlerin sayısı hızla arttı, kahvehaneler açıldı. Tütün içmeye karşı çıkanlardan biri de 1631 ya da 1634’te doğmuş olan Ahmed er-Rûmî el-Akhisârî’ydi. 19. yüzyılda Hindistan’da bile etkisi hissedilen Anadolulu bu âlim, kendi ülkesinde unutulup gitti. Akhisârî’nin yazdığı risale tütün içme karşıtı Arapça en eski metinlerden biridir. Savları Kuran’a, hadislere ve tıbba dayanır. Yahya Michot, risaleye yazdığı sunuşta bu savları yazarın diğer eserleri ve yaşadığı çağ bağlamında ele alıyor, Akhisârî’nin kişiliğini, Birgivî ve Kadızade’den Kâtip Çelebi ve Nabulusî’ye kadar diğer Osmanlı ulemasının görüşleriyle karşılaştırarak inceliyor. Kitapta er-Risâletü’d-duhâniye’nin Arapça tam metni ve Türkçeye çevirisi de yer alıyor.
11 sayfalık bir risalenin Arapça tercümesi Mehmet Yavuz tarafından, giriş bölümleri Ayşen Anadol tarafından İngilizce’den tercüme edilerek hazırlanmış. Risalenin Arapça metni kitabın sonuna eklenmiş. Gayet güzel bir çalışma.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
11 sayfalık bir risalenin Arapça tercümesi Mehmet Yavuz tarafından, giriş bölümleri Ayşen Anadol tarafından İngilizce’den tercüme edilerek hazırlanmış. Risalenin Arapça metni kitabın sonuna eklenmiş. Gayet güzel bir çalışma.
Akhisârî’nin kişiliğini, Birgivî ve Kadızade’den Kâtip Çelebi ve Nabulusî’ye kadar diğer Osmanlı ulemasının görüşleriyle karşılaştırarak inceliyor.
Sorunun cevabını arıyorsanız eğer, haramdır.
Alanında çok müdellel bir eser
Tütüne karşı yazılmış bir risale. Sağlıkla ilgisine de değinilmesi ilgi çekici. Farklı bir risale. Okumak lazım.