Dövmenin Hintçe anlamı “açık yara”dır. İnsanlar yaralarının kabuk bağlamaması için yaralarını ölümsüzleştirirler. Benim açık yaram derin bir karanlık. Gözlerimi nefret etmek için açtım. Kendimi öfkeli bir kalabalığın önünde, ölün mangasının soğuk dipçiğini ensemde dolaşırken buluyorum. Nefes aldığım her yer mezarlıktan ibaret. Ruhum katran dolu bataklıkla kaplı içine gömülüyorum. Gözümdeki neşe kırıntılarını o görebilir. Suya düşmüş örümcek kadar çaresizim. Elimdeki karakalemle gökkuşağı yaratamam. Her geçen gün biraz daha alçalıyor gökkubbe. Toprağın içindeyim çürümüş bedenimde solucanlar geziniyor. Ölüleri karnıma gömüyorum. Şakağıma yastık gibi yasladığım bir silah. Artık bu dünya bana ne iyilik edebilir ne de kötülük. Bu dünyadan umacağım ya da korkacağım bir şey kalmadı. Uçurumun dibindeyim. Duygularım Tanrı’nın kendisi gibi hissiz. İçimde yaprakları kırık çicekler açmaya başladı.