Senai Demirci, 1992 yılında kitabı için “Gözüme amatörce gelse de” ifadesini kullanmış önsözünde. 1992 yılında yazarına amatörce gelen denemeler, 2007 yılında buluştuğu okuyucuya daha da amatörce geldi diyebilirim. Tabiata dair yazılarını derlediği kitabında Demirci; “Basit gibi görünen şeylerin arkasındaki mucizeleri, sanatı velhasıl kelam Yaradan’ı görün” ana fikrinde buluşturmaya çalışmış okuyucuyu. Ama bunu yaparken deneme tarzının olmazsa olmazı olarak gördüğüm yazara has özel bir üslubu pek oluşturamamış. 4 bölümden oluşan kitabın 2. bölümündeki “Çeşitleme” başlığındaki yazılar kitabı belki de küme düşmekten kurtarıyor.