Grisham’ın pek çok kitabını okudum. Şu ana dek okuduklarım arasında tek hayal kırıklığı yaşatan bu oldu. Roman yazarlarının yazdığı kısa öyküler bende hep yazarın aklına gelen ama roman olarak yazmaya layık görmediği hikayeler izlenimini uyandırmıştır ki bu hikayeler bariz bir şekilde öyle. Sıradan,soğuk, heyecansız ve rutin. Herhangi bir insanın tuttuğu günlükle bu hikayeler arasındaki fark bu kitabın dilinin biraz daha edebi olmasıdır.