Heyecanın yine yüksek düzeyde olduğu ve çatışmanın kızıştığı bir ciltti. Sakura’ya ne olduğunu öğreniyoruz, bir de Yato’nun babasının ne kadar ileri gidebileceğini…ama bir yandan da ne kadar namert olabileceğini, Bishamon’u gördüğündeki kuyruk kıstırıp kaçışı, saklanacak köşe arayışını. Güzeldi özetle, okunmaya değer bir ciltti, durağan değildi ve animenin öyküyü takip etmediği yerde bizi tatmin ediyor gerçekten. Noragami’nin çizimi de her manga gibi kendine özgü elbette ama bilhassa Yato, Yato’nun da bilhassa o bakışları bütün anime aleminde eşsiz. Ve ben bir Noragami hayranı olarak altı aydır 14. cildin çıkmasını bekliyorum ki eminim aranızda bu konuda beni anlayanlar vardır.