Bir dilin yaşayabilmesi için kendi söz dağarını kaybetmemesi gerekir.Kök,temel kelimelerini kaybetmiş bir dil kurumuş,içi boşalmış bir ağaca benzer ve de çok geçmeden yıkılır.Bu noktada dili korumak ve saklamak için sözlüğe ihtiyaç duyulur.Bu sözlük çalışması da temelde geç kalınmış bir çalışma olmasına rağmen büyük bir adım olarak görülebilir.Herkesin kabul ettiği gibi kültürü dil taşır ve eğer bu dil korunmazsa “Hepimizin kanını kaynatan” ezgileride duymamız imkânsızlaşır.Laz kökenli olanların yanı sıra diğer köklerden gelen ve anadoluda kaynaşan herkesin kendin dilinden birşeyler bulabileceği güzel bir kaynak.İlk olması nedeniyle tabiki bazı yanlışlar,eksiklikler vardır,olmalır da ama belli bir süreç içinde bunlarda düzeltilecektir.