Şairin bu şiirleri yapıtlarının çoğunda olduğu gibi bir Divan şiiri beyiti ile başlar.Divan şiiri gazellerinin özelliklerini (aruz ölçüsü,kafiye, beyit) olduğu gibi değil de bozarak kendine göre bir tarz yaratır.Daha çok harekete dayanan, sinema gerçeği ile aşırı bir lirizmin buluştığu şiirler.İNSANIN TÜKENİŞİNİ,TIKANMIŞLIĞINI ANLATIRKEN ŞİİRİN İÇ YAPISINDA DİVAN ŞİİRİNDEN TEVFİK FİKRET’e GENİŞ BİR MANZUME İÇİNDE YER ALIR.Yine Türk sanat müziği makam adlarını taşıyanşiirler :hüzzam,şehnâz, acemaşirân, hisar bûselik…Sonuçta ülkemiz insanını anlatıyor şiirlerinde, anlam katmanları içeren bir derinlikte :”bekleme salonunda ensesi traşlı bir kadın/ kaşlarını evde unutmuş dudakları sonbahar/durup durup nedense camlardan raylara bakıyor.”