Stanislaw Lem’in “Küvette Bulunan Günce” ile birlikte en beğendiğim kitabı. Son bölümlerini soluksuz okuduğumu söyleyebilirim.Lem diğer kitaplarında olduğu gibi Kör Talih’te de insanın artık teknolojik ve bilimsel evrimin bir nesnesi olduğunu, yer değiştimenin ve alet kullanmanın insanları özgürleştirmediğini, tam tersine insanları tecrit ettiğini ve yabancılaştırdığını savunuyor. Bu durumu da mükemmel bir kurmaca ile vermektedir…