iyot’u esrariler’e tercih ederim. daha somut, soruna doğrudan dalan bir yaklaşımı var. barbarlığın övgüsü bu kitapta da sürüyor. güncellikteki genelliği arayışı da dikkat çekici. esrariler’e kıyasla daha acemi bir tarafı var belki ama neticede dinamiz de buradan geliyor.