Gökhan Akçura insanların hikâyesine olan tutkusunu şöyle anlatıyor: “İnsanları merak ederim. Hiç tanımadığım insanları, sadece adını duyduklarımı, bir şarkısını dinlemeden öte yaşamıma girmemiş insanları… Bazıları kitaplarda yaşar benim için, bazılarıyla oturur kahve içer, sohbet ederim… Deniz fenerlerini inşa edenlerin, kendini ‘şiir kralı’ diye tanıtmaktan hoşlananların, surdışı insanlarını anlatan mütevazı yazarların hayat hikâyelerine sızmaya çalışırım. Kadınlarla tanışırım. Balat’ta sinagog anahtarlarını belinde taşıyanlardan, Nazım Hikmet’in kendisi için şiir yazdığı kadınlara, Bebek’te badem ezmesi yapanlardan, Fehim Paşa’nın konağındakilere kadar… Kadınların saçlarını daha güzel yapan adamların, ilk reklam filmlerini çeken yönetmenlerin, çocuklara Kaygusuz Abdal şarkıları söyleyen şarkıcıların yol arkadaşı olurum.” Kitap, ıvır zıvır tarihinin 8. cildi.