Sovyetler Birliği (SB) ve onun öncülük ettiği blokun çöküşü, yalnız İkinci Dünya Savaşı sonrası uluslararası güç dengesinde değil, dünyanın ideolojik ikliminde de köklü bir değişmeye yol açtı. Madem ki kapitalizmin iktisadi ve siyasi düzenine yönelik en cüretli ve uzun ömürlü meydan okuma, yetmiş küsur yıl sonra olsa da çökmüştü, ‘tarihin sonu’ da gelmişti. ‘Tarihin sonu’ ideolojisinin hegemonyası, başlangıçta sanıldığı kadar uzun sürmedi. SB’nin çöküşünün üzerinden henüz on yıl geçmişti ki dünya, 1999’da Seattle’dan başlayan uluslararası antikapitalizm hareketinin eylemleriyle sarsıldı. Bu hareketin ana sloganı şuydu: Başka bir dünya mümkün. Gelgelelim bu hareket, ‘başka bir dünyanın mümkün olması’ için ‘sosyalist bir ekonominin gerekli olduğunu’ söylemekten, hiç değilse ana gövdesi itibarıyla kaçınıyor. Bunun, hareketin, olumsuz bir protesto seferberliği olarak kalmasına yol açtığını, karşı çıkılan ‘sistem’in yerine nasıl bir ‘alternatif’in, olumlu olarak savunulduğu tam anlamıyla belli olmadığı için onun inandırıcılığını da zedelediğini belirtmeye gerek var mı?