Yazarın hayatından kesitler küçük küçük hikayelere dönüşmüş ve bu hikayeler beni çocukluğuma götürdü. Bazı yerlerde annelerin duygularının dile getirildiği gibi, evlatlar da anne öğüdü dinler gibi okumalı.Oymalı koltuklardan, panjurlara ve hatta salonda “dan dan” öten saat e kadar herşey 90’lı yıllardaki çocukluğum…
Bazen kendimizi yiyip bitirdiğimiz haksızlıklar o kadar güzel dile getirilmişki, hiç müdanasız ve dosdoğru. Yeri geldi gülerek, yeri geldi hüzünlenerek okudum satırları.
Zeliş, yüreğine sağlık ve aynı özlemleri bana da yaşattığın için çok teşekkür ederim.
Bence her anne, her evlat okumalı…Eminim herkes kendi penceresinden bakıp yaşayacaktır bu duyguları.