Hikaye denizin dalgaları gibi: Kendini sürgünde olan birisi ya da bir kazazede olarak anlatmaya başlıyor. Eğitim verdiği ve kendilerinden de bambaşka bir hayatı öğrendiği çocukları anlattığı kitap, yarısından sonra Halit’in hayat hikayesini sorguladığı bir yöne doğru kayıyor. Okurken zihnen şimdi o çocuklara ne oldu diye merak duyarken, bir yandan da Halit’le gerçekleştirdiği konuşmalarla sınırlardaki kaçakçılık hikayelerine dokunuyor. Halit aslında onunla aynı dili konuşan tek kişi olmasına rağmen yaptıkları konuşmalar rüyalarına karışıyor, kendini sorgulamasının ve kişiliğini bulmanın da hikayesine evriliyor.Tüm bunların arasında Süryani kitapçının verdiği bir harita ve tılsımlı bir mühür gibi öğeler, hikâyeye mistik bir hava katıyor.
Anlatım çok özel, şiirsel bir dili var kitabın. Her bir şiirde köyün ve oradaki hayatın içine biraz daha giriyorsunuz. Hakkari’nin yüksek, karlı, yol vermez dağlarına tırmanır gibi.