Güzel bir durum hikayesi örneği. Bu öyküde sanki Aytmatov’un Cemile’si ile Selvi Boylum Al Yazmalım’ını birlikte okuyorsunuz, bu iki şaheserden de izler var sanki bu romanda. Bu Elçin’den okuduğum ilk eser, oldukça da beğendim. Eserden beni cezbeden -biri felsefik, diğeri komik- iki sözü aktarmak isterim:”Haksız yere kan akıtanlar böyleleri işte; kendi mevcudiyetleri delikli kuruş etmez, ama çocukları öksüz, kadınları gözü yaşlı bırakırlar.”Hanım Nine otobana çıkıp Bakü’ye giden otobüslere biniyor, yol üzerinde Bine’de iniyordu. Şoförler otobüsü otobanda durdurup Hanım nineyi alıyordu. Bu kez de karşıdan gelen beyaz karavan yaşlı teyzenin önünde durunca teyze bunun bir otobüs olmadığını görüp önce biraz şaşırdı: “A-a-a… Bu ne biçim bir araba böyle? Buzdolabı mı yoksa?..”En fazla iki nefese okuyacağınız bu güzel romanı sizlere tavsiye ediyorum. Ben Elçin’in diğer eserlerinin peşine düştüm bile!