Bu kitap Afrika devrimini yansıtan politik bir romandır… Başrolde Tara Courtney yer almaktadır. Tara Courtney beyazların lideri olan kocasına, baskın rejime, ırk ayrımcılığına ve esarete son vermek isteyen ve bunun için siyahi lider Moses Gama ile işbirliği yapan biridir. Ona göre Courtney’ler her zaman kalpsiz haydutlardı. Afrika insanlarını soydular ve kullandılar hep… Diğer taraftan Tara’nın kocası olan Şasa Courtney ise yerlilerin arasından başlarına bela olacak yeni bir kuşak ortaya çıktığını fark ediyor. Onun atalarının kurduğu ve çok uzun süre onlara sadakatle hizmet eden düzene saygısı olmayan yeni bir kuşak. Marksist canavarlar nasıl Rusya’daki düzeni yıktılarsa, onlar da beyazların Afrika’da yarattıklarını ortadan kaldırmak istediğini tahmin ediyor. Çünkü zenciler kırsal kesimleri bırakıp rahat yaşam sürmek için kentlere dolaşmaya başladı. Onların beyazlara duyduğu saygı da yakında aşağı görmeye dönüşeceğini düşünüyor. Kara isyancılar zayıf olduklarını anlayacak olurlarsa onları ezmeye kalkışacaklar ve zayıflıklarını ortaya çıkarmak isteyeceklerini sanıyor… Bundan dolayı Afrikaner ve İngilizler iş birliği yapmak durumunda kalıyor. Biri batacak olursa ikisi birden bu kapkara sularda boğulacağını her iki taraf da biliyor… Kitapta dikkatimi çeken Nelson Mandela’nın sürekli arka planda kalmış olmasıdır. Hatta Mandela’nın Rusya’ya çok fazla saygı duymadığını da öğrendim. Ama sonuçta Güney Afrika’nın gerçek lideri o oldu… İhtilalin yalnız liderlere değil, şehitlere de ihtiyacı vardır. Bu özgürlük mücadelesinde kazanan ve kaybedenler oldu. Acılarla, yoksulluklarla ve kayıplarla dolu olan bir toplumun hikayesi, aslında Tara Courtney’in de yazgısıdır. Wilbur Smith yine ustalığını konuşturup, entrikalarla kaplı anlamlı ve bir o kadar da sürükleyici bir eser sunmaktadır…