Bir demet Tiyatroda Feriştah ile ilgili bölümleri izlerken ciddi anlamda gülerdim. metin olarak okuyunca farkettim ki Feriştah sevilen bir kadın ancak istek ve ihtiyaçları göz ardı edilmiş bulunduğu hayat bulunduğu ortam itibariyle bir fantezi dünyası yaratmış ve böylece hayata tutunmuş. Örneğin her fantezide mutlaka numan var ve ölüyor. Aslında Mükremine duyulan aşktan ziyade Eşe duyulan öfke hissediliyor. Bazı bölümlerde Kocasının davranış değiştirdiğinde Feriştahın aslında eşine karşı ilgisiz olmadığı da anlaşılıyor. Bu güne kadar bu boyutunu hiç farketmemiştim. severek ve tuhaf bir hüzünle okudum. çoğu evlilik böyle mi böyle… Ama erkek açısından ama kadın açısından.