Gün Olur Asra Bedel’i okuduğumda yarım kalan şeylerin olduğunu düşünmüştüm. Kitabın son bölümündeki açıklamayı okuduğumda “oh be” dedim bir an. Demek yarım kalmamış ve devamı niteliğinde bir kitap daha varmış.
(Aslında yeni bir kitaba başladığımda kitabın sonraki sayfalarını karıştırırım ve hatta bazen son bölümüne -çok hakim olmadan- göz gezdiririm. Takip ettiğin bir dizinin yeni bölüm fragmanını izlemek gibi keyif verir bu bana ama nedense Gün Olur Asra Bedel’i okuduğumda bunu yapmadım ve sonlara yaklaştıkça eksik kalanlar tek paragraf ile mi tamamlanacak korkusuyla okudum)
Cengiz Aymatov ile geç tanışmanın hayıflanmasıyla kitabı hemen edindim ve sabırsızlıkla bekliyorum 😉