Kitabı elime aldığımda – yazarın ilk polisiye roman denemesi olduğunu bildiğimden olsa gerek- çok fazla bir beklentim yoktu. Ancak şu anda şunu söyleyebilirim ki beklenti yaratacak bir yazar var karşımızda…Bildiğim kadarı ile polisiye roman türünde olayla bağlantısı olmayan hiçbir ayrıntı üzerinde durulmaz çünkü dikkat dağıtır. Ancak kitapta ilgisiz birçok ayrıntı yer almış. Bunlardan en önemlisi ise Yeşim İnan karakteri idi. Evet Collins’in kadına bakış açısını ortaya koyuyor ancak olayla bağlantı kurmuyor. Yazar çok açık bir şekilde kendi düşüncelerini krakterlerle ve olayın kurgusu ile bağlantı gözetmeksizin aktarmış. Böylece romanda kopmalara yol açmış.Romanda dikkatimi çeken diğer bir unsur ise bütün kitaba hakim olan Amerikan tarzı konuşma sitili idi. Karakterlerin çoğunun yabancı olması bu tarzı birazda haklı kılıyor olsada olaylar zincirinin Türkiye’de geçtiğine inanmak hayli güçleşiyor. Bunun birazda polisiye romanlarda ki Amerikan hegomonyasından kaynaklandığını düşünsemde belli bir tarza sahip olabilmek için buna dikkat edilmesi görüşündeyim. Kitabın finaline gelindiğinde ise tutarlı bir finalle karşılaştığımı söyleyemeyeceğim. Kitabın adının ise romana oturmadığını ve buzdan gözyaşınında romandaki kopuk öğelerden biri olup asıl olayla direkt bağlantısı bulunmadığından kitabın ismi olmaya hak kazanmadığını belirtmek isterim. Herşeye rağmen kitap zevkle okunacak kadar sürükleyici….Aylin TEZCAN