Kitabı öncelikle ebeynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum. Çocuklarımızı okul, sınav, dersane, özel dersler ile çevreleyip, hayattan zevk almalarını engelliyoruz. Biz büyükler çocuklarımızı anlamaya, kendimizi onların yerine koymaya çalışmalıyız. Hatta onların yaşında bizler ne yapıyorduk, ne hissediyorduk diye sormalıyız. Fakat çocuklukta yaptıklarımızı unutup, çok mükemmelmişiz gibi, çocuklarımızın da mükemmel olmalarını bekliyoruz. Zaten eğitim sistemimizin aksaklıkları yüzünden çocuklarımız gelecekleri için bir çok sınavları girmek zorunda kalıp çocukluklarını yaşamakta zorluk çekerken; bizlerde onların bunaltarak hayatlarını zindan ediyoruz. Herkes birazcık “BOZAN” dır…. ÇOK BEGENDİM VE HERKESE TAVSİYE EDİYORUM. BÜYÜK ZEVKLE OKUYORUM.