Hikâyeleştirmede henüz, gelişme göstermesi gereken; ancak aykırı fikirlerinin etrafında kurduğu mekan ve öykülerin hikâye için destekleyici olması, aynı zamanda oluşturduğu karakterleri desteklediği altmetinlerin oldukça sağlam oluşu, Tufan Erbarıştıran’ın gelecekte, iyi bir hikâyeci olması için önemli adımları kat etmiş olduğunu gösteriyor. Benim görüşüme göre, kullandığı cümleleri benzer zamanlar kullanarak kurması, aynı kelime ve tümceleri sık aralıklarla fazla kullanması, bu kitapta gördüğüm önemli hatalarındandır. Ancak; bence bunlar, kolay aşılabilecek, basit hatalardır. Ayrıca; aykırı fikirlerini de geliştirme, olgunluğa ulaştırmaktaki ısrarcılığını görüyorum ve aslında, fikir için yazılmış bir kitap olduğunu anlıyorum. Bu açıdan başarılı buluyorum.