3 asır önce yaşamış Melamet yolu sufilerinden Lalizade Abdülbaki’nin bir risalesinin sadeleştirilmesi ile oluşturulmuş bir eser. Hacı Bayram Veli’nin haleflerinden Göynük’te medfun Ömer Sikkini (Bıçakçı) Dede’nin usulunce yetiştirilmiş melâmî büyükleri anlatılıyor. Bunların yaşadıkları devrin zahir uleması tarafından gammazlanarak bir kısmının “resmi otorite” tarafından katledilmiş olması ibret vericidir. Melâmî tavrının büyükleri ve melâmîlerin ruh ve nefs vb., ahiret, cennet-cehennem konularında neler düşündüklerini anlamak için güzel bir kılavuz. Tasavvufun teorisine ve tarihine ilgi duyanlar için mutlaka değerlendirilmesi gereken bu eser 2-3 sayfalık bölümler halinde hazırlandığı için kolayca okunabiliyor. Lalizade Abdülbaki’nin sık sık atıfda bulunduğu büyük dedesi Mesnevi şarihi Abdullah Bosnevi’nin Semerat’ül-fuad adlı eserinin de yayınevince yayınlanması bu serinin önemli bir kaynağına daha ulaşmamızı sağlayacak ve Osmanlı dönemi tasavvuf dünyasını anlamamızı kolaylaştıracaktır.