Allah’ bilmek, Resûl-i A’zam’ tasdîs etmek, hukuk- insâniyeyi tanmak, mahlûk- Hudâ’ya efik olup, bu kubbede ho bir sadâ, nâfi’bir eser brakp gitmektir.
Onun içün urefâ der ki:
“Ey mamur! Hayâta kurulma.. sakn gaâfil dolama.. ayak bastn topraklar, ya bir mahbûb- dilârânn yana, yâhud bir cihan kahramannn göbeidir. Binâen’aleyh yalnz eini, an, iini bilmekle iim oldu bitti zannetme. Makâm- insâniyyete kadem bas. Rûhunun yolunun ma’nâsn Rabb-i Kadîr’e götürebilecek iki kanat tedârikine bak. Ki o kanatlara “imân” ve “amel” kanatlar denir.”