Yine Selim Akgün’e yakışan bir kitap olmuş. öyle bir kitap yazmış ki sayfalar ilerledikçe daha çok çekiyor kendini ve bir sonra ki sayfa da acaba bu sefer ne olacak diye bir merak uyandırıyor. Gayet akıcı bir kitap adı gibi adın adın yalnızlığı hissettiriyor.. Kalemine yüreğine sağlık Selim Akgün 🙂