“Allah’a yemin olsun ki, öyle topluluklara yetiştim ve içlerinden bir kısmıyla arkadaşlık yaptım ki, onlar karşılaştıkları dünyalık bir şeyden dolayı sevinmezler, kaçırdıkları bir şeyden dolayı da üzülmezlerdi. Dünya onların gözünde şu topraktan daha değersizdi. Onlardan birisi elli sene yaşar, ne bir elbise diktirir, ne altına bir yatak alır, ne de ailesine özel bir yemek yapılmasını emrederdi. Gece olunca namaza durur, boyunlarını büker ve gözyaşı dökerek kurtuluşları için Rablerine yalvarırlardı. Bir iyilik yaptıklarında şükreder ve kabul edilmsi için dua ederlerdi. Bir kötülük işlediklerindede üzülür ve Allah’tan mağfiret ile kurtulurlardı. Size gelince, ömrünüz kısa, ameliniz azdır. Ölüm daima ensenizde ve önünüzde azap vardır. Öyleyse Allah’tan gece gündüz mağfiret dileyin.”