Elinizdeki kitap, maden işçilerinin önemli deneyimlerinden biri olan Yeraltı Maden-İş Sendikası’nın tarihini kayıt altına alıp, maden işçilerinin komite-konsey örgütlenmeleri ile hayata geçirdiği özyönetim örneklerini inceliyor… Bu sözlü tarih çalışmasında Yeraltı Maden-İş’liler kendi tarihleri hakkında söz alıyorlar. Osmanlı döneminden Soma’ya kadar sendikal bürokrasinin hâkimiyetini kırma mücadelesi veren, kendilerini ancak kendilerinin temsil edebileceğine inanan maden işçileri kurdukları komiteleri birer komüne çevirmenin mümkün olabileceğini gösteriyorlar.Yeni Çeltek’ten Soma’ya maden işçilerinin komite ve konsey deneyimleri üzerine önemli bir kaynak…“Madencilik sektöründe üretimin özellikle zihinsel üretim kısmında çalışan maden mühendislerinden başlayarak, kazmacılara, nakliyecilere, bacacılara kadar bütünlüklü bir süreç olduğunun ve zihinsel/bedensel emek ayrımını hiçbir zaman yapmadığımızın altını çizmek istiyoruz. Yeraltı Maden-İş sendikal deneyimi bu tezin ispatlandığı ve yaşatıldığı bir deneyimdir. İşçiler kendi koşullarını, taleplerini, siyasallaşma süreçlerini, işçi konseyleri, işçi meclisleri ve işçi komiteleri aracılığıyla tartışarak, düşünerek ve karar vererek deneyimlediler. Maden ocaklarına grev pankartları astılar, ocakları işgal ettiler, kolektif üretim yapıp, kömürün dağıtım, satış vb. tüm süreçlerini de yönettiler. Bugünden geriye dönerek bakınca tüm eksikliklerine rağmen yaşadığımız deneyimin önemini daha da iyi kavrıyoruz.” –Çetin Uygur