Yazmak özgürlüktür. Bir zamanlar şarkı söyleyebilmek isterdim. İçim sıkıldığında evde kendi kendime şarkı söyleyerek rahatlardım, ruhumdaki sıkıntı da sesimle beraber çıkar giderdi diye düşünürdüm. Artık anlıyorum ki, kalemin de ses kadar gücü varmış. Her şeyi yazarım çünkü ancak o zaman gerçek değerini bulur. Bazen çok önemli gözüken, beni çok yoran bir fikir, kağıda döküldüğünde tüm ağırlığını yitirir ve ben “Nasıl oldu da buna o kadar takılmışım” diye düşünürüm…