Yıllar yılları kovaladı, dünyanın en güzel diliyle, ana dilimle yazdım; kendimi birden denemenin engin sularında buldum, varoluşumu anladım; acemi dizelerim, ilk gençlik aşklarımdı. Zaman geldi, dünyaya da küstüm, İstanbul’a da küstüm, denemeye bile küstüm; tüm kapılarımı tüm pencerelerimi kapadım, bir serçe bile giremezdi içeri; ama hiçbir zaman, kişisel tarihimde aşka küsmedim, çünkü: Yaşamın kendisidir, aşk…