Mimarisi lambadandır EliflerinÇünkü yalnızlık sürekli yanan bir Elif’tirYalnızlık varlığın en işkenceli halidirYalnızlık kursağa oturduğunda dudağını değil kalbini ısırtır insanaAğzımdaki zaten ısırılmış bir kalbin resmidir Kendi kendine uçan tekmeler atmaktır yalnızlıkYarım ekmek arasına ayrılık koymakSonra düşerken Havva diye bağırmakSonra bir eşyayı yüksek sesle çağırmakHayıflanmalar herhalde sağ cebimdedirIsırılmış kalp zaten yine benim dilimdedir