Ne Pers kralı Cemşid’in, ne de Şam’ın yeşil tahtına, ne İsfahan kapısının Kasr-ı Ali’sine, ne Rum kiliselerine, ne Persapolis’in ateş tapınaklarına, ne Sultan Ahmet camiine, ne de Şah Abbas’ın mescidine. Hiçbirisine koşuşturmadık.Zira bu evde Ali vardır. O, gasp edilip zoraki alınmış tüm hakların sıkıntılı çığlığıdır.Bu evde Fatıma vardır. O, zulme uğramış tüm kadınların itiraz u feryadıdır.Bu evde Hasan ve Hüseyin vardır. O’nun kendisini şehid edenleri alçaltıp rezil eden şehadeti, tarihin tüm şehitlerinden daha yücedir.Bu evde Zeynep vardır. O, bizim tüm bacılarımızın gazabı, kızgınlığı ve öfkesidir.