“İnsanın alemi sonsuz alemler içinde sadece biridir. Bu alem diğer alemlerden ne üstün ne de aşağıdır. Bizim onunla bu denli ilgilenmemiz, insan olarak onun içinde bulunmazından ileri gelmektedir. Yukarı ve aşağı alemlerden söz edince, yaşadığımız dünya bir kıyas çlçüsü olur. Diğer özünü ne kişisel bakış açımızdan kavrayabiliriz ne de dilimizle tarif edebiliriz. Simgeler dilden daha kapsamlıdır; bütün nakledilen öğretiler onlardan yararlanır. Simge de biçimsel kalır ve hiçbir forma boyun eğmeyeni dolaysız ifade edemez. O metafiziksel bakışla her türlğ formun üstünde olan özüdür.”Gelenekselci ekolün kurucusu kabul edilen büyük müslüman düşünür ve bilge Rene Guenon’un (Abdülvahid Yahya) “Varlığın Mertebeleri” isimli bu küçük fakat son derece önemli olan eseri, esas itibariyle, Şeyhü’l Ekber İbn Arabi’nin “meratib-i vücud” hikmetlerinden beslenmiştir. Guenon, diğer eserlerinde olduğu gibi, sarf metafiziği konu edinen bu çok önemli telifinde de oldukça sistematik bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Varlığın ontolojik düzeylerinin “daire” olgusuyla açıklandığı, “zuhur” ve “tecelli” kavramlarının derinliklerine sızdığı bu eser, hacim olarak küçük olmakla birlikte, mana bakımından çok zengin ve kapsamlıdır.