Unsuru’ l- Belagat’ a İlişkin Notlar’ a (bir yoruma) kalkışmanın güçlüğünün farkındayım. Çalışma boyunca, bu güçlüğü artan biçimde yaşadım. Metin, dönemin ‘ağdalı’ Türkçe’ sine nazaran daha ‘yalın’ sayılabilir. Ne ki, Bediüzzaman’ ın Türkçesi de kendine özgüdür ve özellikle Farsça cümle kurgusunun aşırı etkisi kimi yerel sözcüklere (çiznök, kefne vb.) yer verilmesi, bazı cümlelerin hayli uzun kurulmuş olması ve belagat ıstılahlarının sıklıkla kullanılması bunda etkili oldu. Yine de metnin bildirisini yitirmemeye çabaladım ve bunda kısmen başarılı oldum diyebilirim.