« Kocaman adammış ama çocuk gibi düşleri varmış. “Her çocuk bir bilgedir.” dermiş her yerde. Çocuk dedim de aklıma geldi, sana ilgin bir şey söyleyeceğim. Her evin çatısının ön yüzündeki kabartmaların bir öyküsü vardır. Ve biliyor musun o öykülerin hepsi de çocuklara ait. Ne güzel ne ilginç değil mi? O da nasıl oluyor biliyor musun? Bu şehri umut savaşçılarımız krallığın elinden alıp özgürleştirince insanca bir şehir kurmak için bütün evleri yıkmışlar. Meclisimiz, taş ustalarını çağırmış. “Onu yapalım, bunu yapalım, öyle olsun, böyle olsun.” derken bir tartışmadır kopmuş. Koca şehrin her bir insanı, günlerce bunu tartışmış. Sonra ne olmuş biliyor musun? Büyük Meydan’da yani Umutlar Meydanı şimdiki adı, toplanan kalabalığa doğru biri bağırıyormuş. Bir bakmışlar ki pek az konuşan bir ozan meydandaki yüksekçe bir ağaca çıkmış, bas bas bağırıyor. Ne diyor biliyor musun? “Çocuklara sorun. Bir işin içinden çıkamıyorsanız çocuklara sorun. Yolunuzu bulamıyorsanız çocuklara sorun.” »