90’lı yılların önde gelen şairlerinden Osman Çakmakçı, günümüzün “uygar dili”ne karşı, deneyiminin “barbar dili”ni görünür kılmaya çalışıyor. Doğrudanlığın şiddeti. Şiirsellikten kaçan ve daha çok insanın yeryüzündeki duruşuna, dünyayı algılayışına işaret eden şiirlerinde ölüm ve yalnızlık gibi konuları felsefi açıdan dile getiriyor. Şiirlerinin yanı sıra poetik yazılarıyla da dikkati çeken Çakmakçı’nın bütün yapıtları “Bozkırdan İşaretler” olarak nitelenebilir. Ben posterden yüzleri sevmeyeceğim, iğreniyorumşiirselden. Halbuki tek tutar dalımdı. Ne tuhaf, yazılmadığı sürece bir hiç yaşamım.