Yalnızlık, aşk, sevgi, özlem ve daha nice duyguların ıssız bir istasyonda bekleşip dertleşmeleri “üç boyutlu” manaların kapısını açar. O kapının arkasında demlenen hüzünler ise şiir yazdırır. Şiir başı boş susmaların, sevdaların ve çaresizliklerin dili olur. Gülay Gençer’in kaleminden dökülen şiirler de hayatın içinden, samimi ve en yalın duygularla sokaktaki simitçi amcanın, martılara simit atan umut dolu çocuğun, hayal kırıklıklarıyla bir köşede hıçkıran genç kızın ve hüzünlü bir aşığın gözlerindeki hislerin tercümanıdır.“Bazen, Şiirim kaçar diye uyumuyorum.Uykum şiire kaçıyor, Şiir sana, Sen uykuna.”Gülay Gençer’in gönül süzgecinden geçirdiği mısraların “üç boyutlu serzenişini” keyifle okumanız dileğiyle…