18. yy.’ın sonuna dek Ermeni şiiri genellikle, kökeni Ermenilerin henüz Hıristiyanlığı kabul etmediği dönemlere, Van Gölü çevresindeki Urartu Krallığı’na dek uzanan bir kültürden, bir Doğu kültüründen beslenip kaynaklanır. İran, Arap ve Bizans şiirini izler. 19. yy.’da bu şiir yüzünü Batı’ya döner. Ulusal romantizm Hıristiyanlığın en Doğulu kalelerine dek uzanır.Türkiyeli Ermeni şairlerin şiirleriyle Türk şairlerin şiirleri hep birbirlerine koşut bir çizgide ilerler. Erdoğan Alkan, Van’dan Üsküdar’a kadar Türkiyeli Ermeni şairlerin izini sürdüğü “Türkiyeli Ermeni Şairler” kitabıyla, şairlerin şiirlerinden çeviriler yaptığı gibi, onların hayat hikâyelerinin şiirleriyle ilişkisine de gözler önüne seriyor.