“Emperyalizme entegre olmuş ülkeler, tatlıya yapışmış sineklere benzerler. Hem taktıkları boyunduruktan kurtulamaz, hem de sermayeye bağımlı hükümetler tarafından, şiddet kullanarak, gündem değiştirerek emekçilerin haklı istemlerini yerine getirmemek için her türlü çareye baş vururlar. Bunun en yakın ve somut örneği Tekel işçilerinin direnişinde gördük. Önce krizin faturasını işçiye çıkarmaya kalkışan hükümet, daha sonra tırpanladığı hakları 4C statüsüyle kalıcı hale getirmek istedi. Bu uygulamayı kabul etmeyen Tekel işçileri, yaptıkları direnişle, işçi sınıfının gücünü, direncini ve birikimini ortaya koydular.Deyim yerindeyse, gemileri yakarak Ankara’da toplanan, polisin gazlı coplu saldırılarına karşı direnip hem diğer işkollarındaki işçilerin hem aydın ve sanatçıların, hem de sivil toplum örgütlerinin desteğini kazanarak 78 gün süren direnişle gündemi belirlediler. Başka bir deyişle, işçi sınıfı hareketine örnek olacak bir ilmek daha attılar.Adil Okay, “Tekel İşçisi Bir Kadının Uyanışı” adlı oyunuyla işçi sınıfının değiştirip dönüştürücü gücünü Tekel direnişine bağlayarak sergilerken, sanatçı sorumluluğuyla tarihede not düşmüş oluyor.”