Merkeze alınan somut realite ve otobiyografik öğrenin bütünselliğini yaydığı “Son Yaz Sokaklarında”^ile Serdar Koçak’ın Türkçe için gerçekleştirdiği geniş girizgah tamamlanıyor. Bu yapıt, Tük dili ile “öncü sanat”ın gövdesine kavuşturulabileceğinin sağlam kanıtlarından biridir. Dil, bu kitaplarda, kendini yararak realitenin “yazı”ya, oradan da “hayat”a akmasına yataklık ediyor. Ne diyor Koçak? İşte şunu diyor:”Birbirini tamamlamazmış gibi görünen hayat parçalarım, güzel sanatlar yoluyla bir isyandır.” Su, biriktiği yeraltından, akacağı yüzüye sızıyor.OSMAN ÇAKMAKÇI