Türkiye’de statükocu egemen sınıfa karşı mücadele etmek başka yerlere nazaran daha da zor. Gücünü ülkeyi satabilen mümkün olduğunca uzak tutmaktan alan statüko, bir taraftan durağanlığın varlığı için gerekli provokasyonlarla mücadele etmeye de mahkum ediyor. Oyunun kuralları devamlı değişiyor. Sonuçta iki adım ileri bir adım geri giden bir siyaset makinesi içersinde yuvarlanıp gidiyor ülke. Güzel şeyler de olmuyor değil, oluyor elbette, ancak bunun bedeli, Türkiye’nin temiz insanının hiç de layık olmadığı bir şekilde ve zamana yayılarak ödetiliyor maalesef.