“Az önce seni çocukluğuna götüren bir zaman makinesinin önünde durdun. İlerleyemeyişinin tek suçlusu oydu. Acılarının da... Hep yeni şeylerden söz ediyorsun ama aslında yalan! Geçmiş bugününün yularını sıkıca tutuyor. Acıyı iliklerine kadar enjekte etmiş bir geçmişten söz ediyorum. Böyle bir geçmişin sana umutlu gelecekten söz etmesi o kadar imkânsız ki. Bazen yelelerini savurarak geçen özgür siyah atlar gelir gözlerimin önüne. Ben o atlardan biriyim işte. Sense köklerine sımsıkı bağlı bir çınarsın. Bir gün mutlaka dönecektin toprağına. Bir ağacın varlığını duyumsaması için toprak gerekir.”Toplumsal gerçekçi öğeleri büyülü gerçekçilikle harmanlayan polisiye tadında yazılmış Siranuş’un Mızıkası, içimizden uğurlayamadıklarımıza bir sesleniş.Kadrajına 1970’lerin Türkiye’sini alan Ayla Önal, okura “bir ömrün üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin, anılar için zaman olduğu yerde donmuştur” mesajını veriyor.
Yazar, 12 Eylül Darbe öncesi(1978-1980) Türkiye’ sin deki insanların yaşadığı hüzünleri, sevinçleri kısacası hayatlarından kesitleri bir apartmanının sakinlerinin hayatlarına indirgeyerek sunmuş bize bu romanında. Kah işçi sınıfının mücadelesinde, kah gaz kuyruklarında rastlıyorsunuz karakterlere. Akademisyen, doktor, hayat kadını, iş adamı işçi sınıfı derken toplumun her kesiminden insanı yine başka başka bağlantılar ile farklı milletlerden ülkemizde yaşayan azınlıklar ile buluşturmayı başarmış.. Anlatımı yalın. Çok fazla karaktere yer verilmesi konu bütünlüğüne zarar vermiş, dikkati dağıtmış.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Yazar, 12 Eylül Darbe öncesi(1978-1980) Türkiye’ sin deki insanların yaşadığı hüzünleri, sevinçleri kısacası hayatlarından kesitleri bir apartmanının sakinlerinin hayatlarına indirgeyerek sunmuş bize bu romanında. Kah işçi sınıfının mücadelesinde, kah gaz kuyruklarında rastlıyorsunuz karakterlere. Akademisyen, doktor, hayat kadını, iş adamı işçi sınıfı derken toplumun her kesiminden insanı yine başka başka bağlantılar ile farklı milletlerden ülkemizde yaşayan azınlıklar ile buluşturmayı başarmış.. Anlatımı yalın. Çok fazla karaktere yer verilmesi konu bütünlüğüne zarar vermiş, dikkati dağıtmış.