“… Nasip olursa Nisn ayı içinde İspanya’ya giderek Elhamra haberesini görmek istiyorum. Zannederim çok iyi birşey olacak. Meşhudatımı yazar, bir manzume vücuda getiririm. Bir müslüman şairi için o havaliyi, o asarı ziyeret etmemek doğru değil. Mamafih bu niyetimden kimseyi haberdar etme, anlıyor musun?… Hayırlısıyla bu seyahat tahakuk eder, sonra ihtisasatımı nazma da muvaffak olursam çok sevineceğim. Ümid ne tatlı şey! …Baharda Elhamra’yı temaşa edip, yazın tasvirine çalışacağım. Gelecek kışa Himalaya dağlarına çıkarak, Gank nehri vadilerinde dolaşarak, öbür bahara Hind şiirleri yazacağım!…””… Bilad-ı Garbın ahvalini tasvir edecek seyahatnamelere bizde lüzum olsa bile, ihtiyacımızı bertaraf etmek elimizdedir. Bu eserleri tercümelerinden de okur ve Avrupa hakkında istediğimiz bilgiyi, istediğimiz eserden alabiliriz.Lakin Asya’yı hangi eserden öğreneceğiz? İtiraf etmeliyiz ki, dünya da en az tanıyıp bildiğimiz kıta, menşeimiz ve memleketimiz olan Asya’dır. Bu eski dünyadaki ülkelerin en meşhurlarını, yalnız isimlerini bilmek suretiyle tanırız. O mütenevvi iklimlerde yaşayan akvamın lisan, ahlak ve adetlerine dair pek az şey biliriz…”