Tolstoy’un ölümünden sonraki yıl, 1911’de yayımlanan eseri Şeytan, yazarın 1880’de Domna adlı genç bir kadına duyduğu cinsel tutkuyu temel alan yarı otobiyografik bir çalışmadır. Dürtüleriyle hareket etmesi durumunda kendisini bekleyen vahim sonuçların farkında olan Tolstoy, arkadaşlarının da telkiniyle teselli bularak buna direnir. Yıllar sonra, tehlike çoktan sona erdiğinde olayı bütün detaylarıyla arkadaşına yazması sonucu hikâye ortaya çıkar. Tolstoy, tutkularına göre hareket etmesinden kaynaklanabilecek sonuçları hayal etmiş ve bunu hikâyesi için ilham kaynağı olarak kullanmıştı. Şeytan’da; tene karşı direnen ruhun kat etmesi gereken yolculuk ve baş etmesi gereken zorluklar anlatılır.