“En kötü düzen bile düzensizlikten iyidir” diyenler, bu düzenin sürmesini isteyenlerdir. Böylece bu kötü düzene razı olmamız, muhtemel bir kaosa karşı onu savunmamız isteniyor. Bazı alt kültürlerin elindeki iletişim araçları; fanzinler, demolar, afişler bu düzeni sürdürmek isteyenler açısından elbette birer şeytan aleti. Oysa gerçek şeytanın kim olduğunu tarih zaten kendi dinamikleriyle tespit ediyor. Ey okur, bu kitapta anlatılan senin hikâyen değil. Çünkü senin anlatılacak bir hikâyen yok. Hiç olmadı. Onların var!