İngiliz ilkokulunun açılmasından bir süre sonra Nazan ( İç mimarlıktan sınıf arkadaşım) telefon etti bir gün..- Bak sana bir şey anlatacağım..Bu sabah Metin ( oğlu, o günlerde 5-6 yaşlarındaydı sanırım )”Annee, ben oynamak istiyorum ” dedi …”Oyna oğlum , odanda bir sürü oyuncak var ! “”Ama benim oynamak istediğim oyuncak burada değil…””Peki , nerede? “”Sana gösteririm . Haydi , beni ona götür! “Birlikte çıktık… Çankaya’ya yürüdük . Cinnah caddesi üzerinde , karşı tepede İngiliz büyükelçiliği bahçesindeki senin yaptığın okulun göründüğü yere gelince yoldan ayrıldı , çimenler içinde koştu , senin okulu göstererek ” İşte Benim Oyuncağım ! “dedi …Çocuklar okul yapılarını oyun , oyuncak gibi severlerse neler olur dersiniz ?