Suriye'deki savaş nedeniyle Türkiye'ye sığınan bir ailenin beş çocuğundan geriye kalanlardı Said ve Shaya. Anne ve babalarıyla Ankara’da derme çatma bir eve yerleştiklerinde acıları hâlâ tazeydi.Ama ne olursa olsun onlar yine de çocuktu,mutluluğu hemen yakalayabilirlerdi. Neslihan Semiz Said ve Shaya’da, savaşı, yaşanan kayıpları, vatansızlığı, mülteciliği sorgularken, aynı zamanda insan olmanın, insan kalabilmenin, en önemlisi de insanlığın iyi hallerini anlatıyor bizlere. "İki kardeş “Neden?” diye sorsaydı, ne cevap verecektik? Yıldızları biz mi serptik geceye? Dağlara gelincikleri biz mi ektik? Yaprağa yeşili, buğdaya sarıyı biz mi verdik?Sahi ne diyecektik? Bir su damlasıyken fırtına olma hevesimize… Sizi derinden sarsacak şahane bir hikaye.–AHMET ÜMİT
Çok dokunaklı ve etkilenerek okuduğum bir kitaptı.suriye de ki savaştan Türkiye ye sığınan bir aileden kalan 2 çocuğun hikayesi. Konunun güncel olması insanı çok daha etkiliyor. Okuyun mutlaka
Yazar, Hemen herkesin yanı başında süregelen güncel bir olayı çok iyi anlatımla aktarmış.
Okuyucuya insan olmanın şartlarını hatırlatıp sizleri vicdan muhakemesi ile başbaşa bırakıyor.
Sürükleyici bir kitap. Mutlaka kütüphanenizde bulunmalı.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Güncel bir olayı oldukça etkileyici işlemiş.
Çok dokunaklı ve etkilenerek okuduğum bir kitaptı.suriye de ki savaştan Türkiye ye sığınan bir aileden kalan 2 çocuğun hikayesi. Konunun güncel olması insanı çok daha etkiliyor. Okuyun mutlaka
Bu şekilde yaşayan bir sürü Suriyeli öğrencilerimiz var,konu dokunaklı,vicdan sorgulatici lakin yazarın dilini yavan buldum.
Orta Dogu gerçeklerini yansıtan bir kitap.
Yazar, Hemen herkesin yanı başında süregelen güncel bir olayı çok iyi anlatımla aktarmış.
Okuyucuya insan olmanın şartlarını hatırlatıp sizleri vicdan muhakemesi ile başbaşa bırakıyor.
Sürükleyici bir kitap. Mutlaka kütüphanenizde bulunmalı.